Wzory kultury ciała młodzieży gimnazjalnej. Projekt zmian dla pedagogiki

Praca przedstawia istotne dla pedagogiki, jej wieloznacznego somatycznego wymiaru uobecnienie dyskursu ciała ze szczególnym uwzględnieniem wzorów kultury, które przez ciało objawiają się i zaświadczają o tym, co w ciele zinternalizowane, a zatem przyjęte jako własne i nieodzowne w życiu osobistym i społecznym (...) Autorka podkreśla wartość wzorów kultury ciała dla pedagogiki, a mając do wyboru wiele perspektyw teoretycznych, które erudycyjnie przytacza w części teoretycznej, podejmuje decyzję o wyborze jednej, bodaj najbardziej nośnej poznawczo i przydatnej do jej własnych badań. Ową podstawę stanowią typy kultury somatycznej Floriana Znanieckiego ... (...) W dyskusji, która w sposób oczywisty pojawia się zawsze tam, gdzie Autor nie stawia kropki nad „i” i jakże słusznie, powinni wziąć zatem udział wszyscy Ci Pedagodzy zatroskani o rozwój młodych ludzi w kulturze, jej wzorach, często deformowanych w wyniku agresywnej inwazji mediów oraz bardziej oddalających widzów od wartości.