Karanie, terapia, resocjalizacja. W poszukiwaniu najlepszych rozwiązań

W moim przekonaniu recenzowana praca naukowa stanowi cenne opracowanie z zakresu resocjalizacji, którego odbiorcami będą: funkcjonariusze penitencjarni, kuratorzy sądowi, terapeuci, pedagodzy resocjalizacyjni, psycholodzy, kryminolodzy, prawnicy oraz studenci wielu kierunków studiów i pracownicy naukowi. Takie szerokie grono Czytelników wynika z wszechstronnie ukazanej problematyki resocjalizacji przestępców i nieletnich. Odbiorcy zaspokoją swoje wielorakie potrzeby poznawcze. Uzyskają podstawową wiedzę lub utrwalą ją w zakresie terminologii stosowanej w naukach społecznych. Poza tym będą mieli okazję do pogłębionej refleksji nad zjawiskami powiązanymi z: nieprzystosowaniem społecznym, niedostosowaniem społecznym, wykolejeniem społecznym, a także zaburzeniami w zachowaniu i emocjonalnymi. Praktycy skorzystają zapewne z tzw. dobrych praktyk dotyczących: karania, terapii i resocjalizacji, wybierając najlepsze rozwiązania. Fragment recenzji 1 Problematyka resocjalizacji wciąż stanowi obszar wielu dyskusji, właściwie w dużej mierze sprowadzających się do wskazywania jej wad i ograniczeń. Redaktorki tomu dobrały teksty konstytuujące publikację w taki sposób, aby odzwierciedlić złożoność tego procesu, czyli pokazać w obiektywny sposób jego wady i zalety. Ponadto Czytelnik może prześledzić cały ciąg podejmowanych działań od karania poprzez podejmowanie odpowiednich działań resocjalizacyjnych po konkretne działania, czyli terapię, wsparcie i readaptację. Ujęcie takie jest w pełni nowatorskie, ponieważ nie tylko prezentuje zagadnienia związane z procesem resocjalizacji, ale rozszerza jego postrzeganie o środki leczniczo-terapeutyczne, które w efekcie przekładają się na readaptację do środowiska zewnętrznego. Fragment recenzji 2