ebook Prywatne i publiczne. Architektura nowoczesna jako medium masowe - Beatriz Colomina

Prywatne i publiczne. Architektura nowoczesna jako medium masowe

Książka Beatriz Colominy Prywatne i publiczne. Architektura nowoczesna jako medium masowe przetarła szlaki nowemu sposobowi pisania o architekturze, jej funkcjonowaniu w świecie nowoczesnych mediów i uwikłaniu w relacje społeczne. Interpretując na nowo twórczość Le Corbusiera i Adolfa Loosa, autorka przyczyniła się do rozwoju krytycznej refleksji na temat architektury modernistycznej, której obraz, zbudowany na podstawie wieloletnich badań wydawał się już określony i zamknięty. Tradycyjnym analizom przeciwstawiła uważne spojrzenie na obrzeża, badanie relacji między wnętrzem a zewnętrzem, twórcą a przekazem, architekturą a jej reprezentacją. Mimo upływu niemal 30 lat od pierwszego wydania (1994) książka jest stale cytowana, tłumaczona w całości i fragmentach oraz omawiana na uniwersytetach. Stała się klasyczną pozycją w dziedzinie nowoczesnego pisania o architekturze. Niniejsze wydanie jest pierwszym przekładem na język polski.

Centralnymi postaciami książki są dwaj twórcy modernizmu – Adolf Loos i Le Corbusier.  Przyglądając się różnym aspektom ich twórczości, Beatriz Colomina pokazuje , jak świadomie tworzyli swoje publiczne wizerunki i wpływali na przyszłych interpretatorów: Loos mylący tropy i zacierający ślady, Le Corbusier jako dokumentalista własnej twórczości, twórca gigantycznego, przytłaczającego badaczy archiwum na swój temat. W siedmiu esejach (Archiwum, Miasto, Reklama, Fotografia, Muzeum, Wnętrze, Okno) autorka podejmuje zagadnienia związków architektury nowoczesnej z fotografią, filmem i reklamą. Zwraca uwagę m. in. na specyficzny status modernistycznych domów jako obiektów do oglądania i fotografowania. Bada udział architektury w nowoczesnym obalaniu granic między tym, co publiczne i prywatne. Jej książka jest wprowadzeniem do zagadnienia architektury w epoce mediów masowych, przy czym autorkę interesują „nie tyle relacje między architekturą a mediami, ile możliwość myślenia o architekturze jak o mediach”.

Niniejsze wydanie jest pierwszym przekładem na język polski.