Czekając na Golema

Autor tej książki uważa się za medium, poprzez które rozmawiają ze sobą inne książki. Gdyby nie on, może by się nie spotkały. Z tych spotkań spisuje fragmenty rozmów tego, co napisane, z tym, co wyczytane, tego, co wyczytane, z tym, co domyślane, tego, co domyślane, z tym, co tylko przypuszczalne, tego, co przypuszczalne, z tym, co zaledwie widmowe. Ale z zasady przepędza zmyślone. Taki ta książka proponuje styl lektury.

Gdyż w opozycji do historii literatury widzi w ścisłym czytaniu królową wszech nauk nieścisłych.

Dziewięćdziesiąt procent tego, co o pisaniu i czytaniu wiadomo, zawdzięczamy naukom o literaturze. Autora tej książki interesuje pozostałe dziesięć procent.

"Interesują go wszelkie odnogi literatury, jej ścinki, ukosy, zagubione kiedyś lub zerwane nitki w ściegu. Wielkim bohaterem zbioru jest więc heterologia, Inność. »Świat staje się labiryntem, gdy zabłądzi do niego Inny« – pisze Gondowicz. A pisze to jako znamienity krytyk i jako filolog, który w swoich lekturach kopie głęboko i wyraźnie wbrew nurtowi, idąc w ślad za innymi amatorami bocznych dróg i strychów – Brunonem Schulzem, Franzem Kafką, Witkacym (którzy są także bohaterami esejów). Przy tym warszawskiego krytyka jak zawsze nie opuszcza gombrowiczowski humor, więc trochę dostaje się tym, którzy używają Baudrillarda i Derridy, »by zostać doktorem«". (z recenzji Kamili Dzikiej-Jurek pt. Trzymając literaturę za guzik zamieszczonej w miesięczniku "Znak").

O AUTORZE

Jan Gondowicz, ur. w 1950 r., literaturoznawca bardzo niezależny, tłumacz i wydawca. Autor bestiariusza Zoologia fantastyczna uzupełniona, książekeseistycznych Pan tu nie stał, Paradoks o autorze, Duch opowieści, monografii Trans-Autentyk. Nie-czyste formy Brunona Schulza, a także licznych opracowań i przekładów. Za przekład Ćwiczeń stylistycznych Raymonda Queneau otrzymał Nagrodę „Literatury na Świecie” w dziedzinie poezji. Był nominowany do Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego (2015) oraz do Nagrody Literackiej Gdynia (2015) w kategoriiesej.