Metody selekcji zmiennych w analizie skupień. Nowe procedury

Problem selekcji zmiennych w analizie skupień można rozpatrywać w różnych ujęciach w odniesieniu do założeń mniej lub bardziej ograniczających stosowalność konstruowanych metod. Niektóre ograniczenia zostały wymienione w celach rozprawy. Należy jeszcze wspomnieć o tym, że w swej najogólniejszej postaci, w problemie selekcji dopuszcza się możliwość istnienia kilku struktur skupień w tym samym zbiorze danych, przy czym zbiory zmiennych tworzących te struktury nie muszą być rozłączne. Ta najogólniejsza forma problemu jest na tyle skomplikowana, że metody, które ją rozważają spisują się bardzo słabo w zawężonych formach problemu, na przykład, w najprostszej postaci, w której zakładamy, że istnieje tylko jeden zbiór zmiennych tworzących strukturę skupień. Propozycje autora mają przede wszystkim na uwadze ujęcie problemu, w którym zakładamy rozłączność zbiorów zmiennych tworzących różne struktury skupień. W zakończeniu przedstawione są wnioski z przeprowadzonych badań podsumowujące wszystkie uzyskane oceny metod istniejących oraz propozycji autora.