Polityka makroostrożnościowa w regulowaniu stabilności sektora bankowego

Polityka makroostrożnościowa to nowe, całkowicie innowacyjne narzędzie stabilizowania systemu finansowego współczesnej gospodarki światowej pozostającej stale pod ciężarem skutków globalnego kryzysu XXI wieku. Koncepcja polityki makroostrożnościowej opracowana przez Bank Rozrachunków Międzynarodowych została skierowana na działania zapobiegające narastaniu nierównowag, ryzyka systemowego i występowaniu zjawisk kryzysowych. W monografii podjęto próbę krytycznej analizy i oceny wprowadzanych do sektora bankowego nowych rozwiązań regulacyjnych w ramach polityki makroostrożnościowej. W szczególności omawia się w niej: nowy paradygmat związany ze zmianą nastawienia regulatorów i nadzorców do pojmowania i kształtowania stabilności finansowej, modele instytucjonalizacji polityki makroostrożnościowej, cele oraz narzędzia polityki makroostrożnościowej, zasady polityki makroostrożnościowej stosowane w odniesieniu do największych instytucji finansowych, uznawanych za systemowo ważne, uwarunkowania i metody oceny skuteczności polityki makroostrożnościowej, najistotniejsze bariery polityki makroostrożnościowej w sektorze bankowym.