Moje szerokie tory

 Na pierwszy rok filologii rosyjskiej zakwalifikowało się dziewięć dziewcząt, pochodzących z różnych stron Polski. Wzorowe uczennice uczestniczące w olimpiadach przedmiotowych, społecznice lub córki wysokich osobistości partyjnych. Zanim jednak tam dotarły musiały zdać egzamin za znajomości języka i ukończyć trzytygodniowy kurs przygotowawczy. Lata 80-te to ciekawe czasy – Polacy zmieniali ustrój polityczny, spontaniczni, pełni nadziei i ufności grupowali się w strukturach nowego nurtu społeczno-politycznego „Solidarności”.
Wspomnienia bohaterki przelane na papier przenoszą nas do Rosji, do miejscowości Miasto. Wraz z kobietą rozpoczynamy trudny a jednocześnie ekscytujący okres. Pierwszy rok studiów – kierunek filologia rosyjska. Anna była ambitna, chciała zrozumieć sens zachodzących zjawisk, być użyteczną społecznie i nie wypaść za burtę, dlatego nastawiła się na ciągłe samodoskonalenie, przekwalifikowywanie, permanentne uczenie się. Zrobiła karierę, z której wcale nie jest dumna, gdyż na dnie duszy ciągle czuje niedosyt.  Interesująca powieść przepełniona różnymi historiami, których bohaterami są młodzi ludzie ze wszystkich stron świata, wśród których Anna stara się odnaleźć miłość i szczęście.