Grun­wald 1410

La­ta po­prze­dza­ją­ce bez­po­śred­nią woj­nę, po­mię­dzy za­ko­nem Naj­święt­szej Ma­rii Pan­ny, krzy­ża­ka­mi zwa­nych wszę­dzie tam, gdzie za­kon ten zna­ny, był ze swej złej sła­wy. A kró­lem Pol­skim Wła­dy­sła­wem Ja­gieł­łą i księ­ciem Li­tew­skim Wi­tol­dem wy­peł­nio­ne by­ły, sta­ra­nia­mi dy­plo­ma­cji i po­selstw, a szcze­gól­nie księ­dza Ar­cy­bi­sku­pa Gnieź­nień­skie­go. Kanc­le­rza Ko­ron­ne­go, Mi­ko­ła­ja Ku­row­skie­go oraz je­go imien­ni­ka, Pod­kanc­le­rze­go Ko­ron­ne­go księ­dza Mi­ko­ła­ja Trą­by o to, aby po­kój ja­ko ta­ki, z za­ko­nem Naj­święt­szej Ma­rii Pan­ny, za­cho­wać. I nie przy­czy­niać się do roz­le­wu krwi po­mię­dzy chrze­ści­ja­ny. Jest mie­siąc gru­dzień ro­ku pań­skie­go 1408 sto­sun­ki po­mię­dzy, za­ko­nem a kró­lem pol­skim są z dnia na dzień co­raz gor­sze, i tyl­ko jed­na nie­roz­waż­nie za­pa­lo­na iskra mo­że, do­pro­wa­dzić do dłu­go­trwa­łej, krwa­wej i strasz­nej woj­ny.