Jak na razie

"Wiem, że bliscy których opłakujemy, nie chcą naszych łez. Wiem to dokładnie! Płaczę mimo tej wiedzy, ale to reakcja zrozumiała dla nas Tu. Tęsknota, jakieś nie załatwione sprawy… Ten płacz pomaga Nam, nie Im. Dla Nich Tam bardziej liczy się pamięć, modlitwa, to właśnie miejsce przy stole — wcale nie puste! Oni są z nami, i cieszą się z tego że wciąż żyją. Inaczej, ale przecież ostatecznie i tak wszyscy Tam będziemy." - fragment