Grota była moim Niebem

Bernardeta, przedstawiona nam tutaj, jest zwykłą dziewczynką, obdarzoną zdrowym rozumem góralskim, pełną witalności mimo swego słabego zdrowia. Jej wesołość, żywość, nie raz cięte, cierpkie odpowiedzi, czynią ją nam bardzo bliską. Towarzyszymy jej w objawieniach, w gorącej polemice, dzielącej kraj na dwa obozy: z jednej strony mocne umysły, uczeni, wrogo ustosunkowana administracja, obawiająca się zgorszenia. Z drugiej — prostoduszna wiara, entuzjazm rzesz, który powoli ogarnie Francję i świat.