Niedopisane zakończenia powieści drogi

Cztery historie, które łączy nie tylko jedno miejsce – malownicza, luksusowa dzielnica na peryferiach miasta, ale również wspólny przewodni motyw – są to przede wszystkim opowieści o nieudanych domach. O domach, które powinny się udać, ponieważ okoliczności i zdarzenia bardzo temu sprzyjały, jednak z pewnych powodów to, co zwykle udaje się „wszystkim”, nie udaje się każdemu. Mamy więc parę artystek / młode, zamożne małżeństwo z dzieckiem / trójkę przyjaciół / świeżo upieczonego rozwodnika. Mamy cztery opowieści o niespełnionym pragnieniu bezpieczeństwa, o rozpaczliwej nieumiejętności porozumienia pomiędzy dwojgiem ludzi i o samotności, z której nie wybawia żaden związek; opowieści o tych, którzy „kochają za bardzo”, i o tych, dla których osobista wolność jest oczywistym wyborem, nieliczącym się z wszelkimi konsekwencjami.
Emocjonalna i intymna proza psychologiczna, dotykająca dysonansu pomiędzy pragnieniem przynależenia do drugiego człowieka a potrzebą wolności i nieprzynosząca optymistycznej odpowiedzi na pytanie: czy ludzi więcej łączy czy dzieli?